SİTEMİZ KAPANMISTIR. TAŞINDI
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

http://www.alemegel.net
 
AnasayfaPortalliAramaLatest imagesKayıt OlGiriş yap

 

 Ümidimiz O ki Böyle Kabusları Gerçekten Yaşamayalım...

Aşağa gitmek 
YazarMesaj
Gaziatml
Misafir




Ümidimiz O ki Böyle Kabusları Gerçekten Yaşamayalım... Empty
MesajKonu: Ümidimiz O ki Böyle Kabusları Gerçekten Yaşamayalım...   Ümidimiz O ki Böyle Kabusları Gerçekten Yaşamayalım... Icon_minitime10.10.07 22:30

Ümidimiz O ki Böyle Kabusları Gerçekten Yaşamayalım...
Yazıyı alıntı şekli ile aynen yayınlıyorum... Lütfen okuyun... akıllara zarar...!
İSTANBUL'da DEPREM OLDU...!!!


"Yıl 2006 aylardan Nisan, günlerden Pazar, güzel bir bahar günü, televizyonda haberlere bakıyorum, sunucu bayan; Türkiye, ABD ve İsrail'in, 23 Nisan Milli Egemenlik ve Çocuk Bayramı olması sebebi ile Marmara Denizi'nde gösteri tatbikatı yapma kararı aldıklarını, ABD-İsrail gemi ve denizatlılarının 20 Nisan'da Marmara Denizinde olacağını söylüyor.

Bismillahirrahmanirrahim.

Değerli Kardeşlerim, dün akşam bir kâbus gördüm ve çok korktum, hiç bu kadar korktuğumu hatırlamıyorum. Bu kâbusu sizlerle paylaşmak istiyorum:
Yıl 2006 aylardan Nisan, günlerden Pazar, güzel bir bahar günü, televizyonda haberlere bakıyorum, sunucu bayan; Türkiye, ABD ve İsrail'in, 23 Nisan Milli Egemenlik ve Çocuk Bayramı olması sebebi ile Marmara Denizi'nde gösteri tatbikatı yapma kararı aldıklarını, ABD-İsrail gemi ve denizatlılarının 20 Nisan'da Marmara Denizinde olacağını söylüyor. Birden telefon çalmaya başlıyor, telefonu açıyorum,
efendim , karşıdaki kişi;
Sayın Muhammed Hakim ONÜÇ'ün evimi?,
evet buyrun benim, karşıdaki kişi;
Esenboğa Havalimanından arıyorum, Doğu Türkistan'dan Cengizhan isminde bir misafiriniz var, sizi bekliyor.
hemen geliyorum, 15 dakika sonra ordayım karşıdaki kişi;
tamam efendim Dış Hatlar Terminalinde bekliyoruz.
Hemen arabama biniyorum ve Esenboğa Havalimanına gidiyorum. O tatlı, şirin ve güzel misafirimi alıyorum ve eve geliyoruz.

22 Nisan 2006, ertesi güne hazırlık yapıyoruz, misafirimin içi içine sığmıyor, sevinçten neredeyse havaya uçacak. Saat gece 03:13 herkes uyumuş bende televizyonda tartışma programına bakıyorum. Birden avize hafif hafif sallanmaya başlıyor, deprem olduğunu hissediyorum, eşimi, 2 oğlumu ve Cengizhan'ı uyandırıyorum ve dışarı çıkartıyorum. Evim tek katlı, bahçeli, müstakil bir ev olduğu için çıkmamız kolay oluyor. Etrafta çığlık atanlar, sağa sola koşuşanlar, deprem oldu, deprem oldu diye bağıranları duymaya başlıyorum. Bizim olduğumuz yerin zemini sağlam olduğu ve evin sağlam olması sebebiyle pek bir şey olmuyor. Çocuklar ağlamaya başlıyor, eşim onları sakinleştiriyor. Onları arabaya bindiriyorum, ben hemen eve girip el feneri ve battaniye alıyorum.

Tekrar arabaya eşim ve çocukların yanına geliyorum, arabanın radyosunu açıyorum TRT-FM'in bayan sunucusu ağlayarak bir şeyler anlatıyor, birden cısırtı geliyor ve ses kesiliyor, aradan 5 dakika geçiyor, tekrar radyoyu açıyorum, sunucu değişmiş, erkek sunucu; evet sayın dinleyiciler, Kandilli Rasathanesinden aldığımız bilgilere göre, merkez üssü İstanbul Adalar olan, 7.6 büyüklüğünde bir deprem meydana geldi, binlerce ölü ve yaralının olduğu, depremin Yunanistan ve Bulgaristan'ı da etkilediğini bildiriliyor, gelişmeler oldukça sizlere bilgi aktarmaya devam edeceğiz, Milletimizin Başı Sağolsun diyor.

Saat sabahın 05:30'u, çocuklar arabada uyumuş, onları tek tek eve götürüp yataklarına yatırıyorum. Arabama binip Ulus'a doğru gitmeye başlıyorum, radyoyu tekrar açıyorum, sunucu; Ülkemizde meydana gelen üzücü olayı öğrenen ülkeler, yardım etmek (!) için harekete geçiyorlar, hatta aldığımız bilgilere göre ABD ve İsrail'e bağlı yardım (!) ekiplerinin harekete geçtikleri bildirildi, Bentderesi Minibüs duraklarının olduğu yere geliyorum, birden Ankara Kalesindeki Bayrak direği dikkatimi çekiyor, birde ne göreyim, adamın biri direğe tırmanıyor, elinde ABD bayrağı var. Arabamı durdurup aşağı iniyorum ve bagajdaki dürbünlü tüfeğimi alıyorum, direğe tırmanan adama nişan alıp ateş ediyorum, silah sesi ile uyanmam bir oldu, kan ter içinde kalmışım, hemen odanın ışığını yaktım, perdeyi aralayıp dışarıya baktım ve bir oh çektim Şükürler olsun bir şey yokmuş dedim.

Banyoda elimi yüzümü yıkayıp odama geri döndüm, bir sigara yaktım, Ezan okunmaya başladı, birden beynimde şimşekler çaktı, bazı olaylar gözümün önünden film şeridi gibi geçmeye başladı. Kobe Depremi, Gölcük Depremi, Aydoğan VATANDAŞ, HAARP-Kıyamet Teknolojisi, TESLA Makinesi, Mel Gibson'un Komplo Teorisi filmi, Endonezya Depremi, Tsunami, ABD'nin Endonezya'ya yardım için askeri gemilerini göndermesi, beynim allak bullak olmuştu.

Neyse ki bu bir kâbustu.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
Ümidimiz O ki Böyle Kabusları Gerçekten Yaşamayalım...
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası
 Similar topics
-

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
SİTEMİZ KAPANMISTIR. TAŞINDI :: HerTeldeN :: Gariplikler-
Buraya geçin: