Ben seni sevmek,mutlu etmek için gönderilen bi melektim...
Görevim bağlanmaktı sana beni her nekadar kanatsanda...
öyle demiştin bana.
Dediğin gibide oldu...
Çok sevdim,körü körüne bağlandım,uzun bir rüyadaydım;
Uyandım bir baktım bana kalan kırık kanatlardı...!
Her yenilgimde karşıma çıkıp bana acıyan gözlerle bakma anne...Ben kırmadım kimseyi,yermedim,sövmedim...Sadece harcandı benim kalbim;O büyük oynadı,bense büyük kaybettim...
Sevdim annem...hem de çook sevdim...Kızma bana,hem sen değil miydin babamı en az benim O'nu sevdiğim kadar seven....
Belkide benim tek hatam şanssızlığım,belkide saflığım...
Nerden bilebilirdim ki o kalpsizmiş anne?
Ben galiba aşkı değil çürük yarımı seçtim.
İnsan sevince üç maymunu oynarmış;görmedim duymadım bilmiyorum...Sağır oldum duymadım,kör oldum göremedim,aptalın teki oldum adam olduğunu bilemedim,anlayamadım anne...N'olur anne konuşma şimdi sadece ellerini ver bana,düşüyorum galiba...
Bağışla beni anne...Beceremedim ben sevmeyi,mutlu olmayı...Haketmedim belkide...Ama beni affet olur mu ?Ölüyorum ben anne,acılarımı bana sıcacık öpülesi ellerini sana bırakıp gidiyorum...Hayat çok gördü yaşamayı bana annem...!!!